نگاه نازنین

غزلی به پاس چشمت به گـــــلاب هدیه دادم

به نگاه نازنین تو نقاب ، هـــــــــــــــدیه دادم

به جزیره ی نگاهـــــت چو نشسته ام پریشان

همه موجهای اشک ات به ســـراب هدیه دادم

چو به تارهای مویت ، بوزد نسیم خـــــورشید

همه شعرهای خود را به شــــــراب هدیه دادم

به لبت که قند شرمنده شد از حـــــــــلاوت آن

دو سه غنچـــــه ی  انار و می ناب هدیه دادم

دگـــــــــــــرم نماند حالی که به درد دل سرایم

چـــــــو ترانه ای که درحال خراب هدیه دادم

به نوای تار مویت بنــــــــــــــواز، ساز ما را

کـــــــــه نوای سوزناکم ، به شباب هدیه دادم

به امید آنکه روزی برســــــم به وصل رویت

بستانم آن زلالی ، که به آب هـــــــــــدیه دادم

به تلاقی نگاهــــــــــــــــــــت به دلم پناه بردم

غزلی به پاس چشمت به گــــــلاب هدیه دادم

مصطفی معارف 16/7/91 کرج